Καρκίνος Θυρεοειδούς

Λίγα λόγια για τον καρκίνο θυρεοειδούς

Ο καρκίνος θυρεοειδούς είναι μια σχετικά σπάνια μορφή κακοήθειας, η οποία έχει καλή πρόγνωση εφόσον ο ασθενής διαγνωστεί εγκαίρως και υποβληθεί στην κατάλληλη θεραπεία.

Αυτή είναι κατά βάση χειρουργική και περιλαμβάνει την αφαίρεση του προσβεβλημένου από τον καρκίνο οργάνου, με την επέμβαση της θυρεοειδεκτομής.

Τα τελευταία χρόνια, η θυρεοειδεκτομή πραγματοποιείται και με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους και ιδιαίτερα με τη χρήση χειρουργικού ρομπότ.

Ενόσω διασφαλίζει βέλτιστο ογκολογικό αποτέλεσμα, η ρομποτική χειρουργική ελαχιστοποιεί τις επιπλοκές από το χειρουργείο και προσφέρει το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα, με απουσία ορατής ουλής που είναι ένα από τα μειονεκτήματα της συμβατικής θυρεοειδεκτομής, ειδικά σε νεαρές γυναίκες.

Ο Δρ. Κωνσταντινίδης και η Χειρουργική του Ομάδα έχουν εκτενή εμπειρία και εξειδίκευση στην αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς, έχοντας πραγματοποιήσει μεγάλο αριθμό θυρεοειδεκτομών.

Τι είναι και σε τι χρησιμεύει ο Θυρεοειδής Αδένας;

Ο θυρεοειδής αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς αδένες του ανθρώπινου σώματος.

Διαχειρίζεται με απόλυτη ακρίβεια τις σπουδαιότερες λειτουργίες του οργανισμού, ρυθμίζοντας τις καύσεις, την ανάπτυξη, το μεταβολισμό και έμμεσα την ψυχική μας υγεία και ισορροπία.

Ο θυρεοειδής αδένας επιτελεί τις βασικές βιολογικές του δράσεις μέσω των ορμονών που παράγει και αποθηκεύει (τριιωδοθυρονίνη Τ3, θυροξίνη Τ4) και οι οποίες διοχετεύονται με το αίμα σε όλους τους ιστούς.

Τι είναι ο Καρκίνος Θυρεοειδούς Αδένα;

Ο καρκίνος θυρεοειδούς αποτελεί μια σχετικά σπάνια μορφή κακοήθειας (λιγότερο από 1% όλων των καρκίνων του ανθρώπου). Ωστόσο, είναι ο πιο συχνός ενδοκρινικός καρκίνος.

Ο  καρκίνος του θυρεοειδούς έχει συνήθως καλή πρόγνωση και διακρίνεται σε:

• Καρκινώματα τα οποία προέρχονται από τα θυλακιώδη κύτταρα και είναι τα συχνότερα (θηλώδη και θυλακιώδη καρκινώματα)
• Το μυελοειδές καρκίνωμα, το οποίο προέρχεται από τα παραθυλακιώδη κύτταρα και είναι το λιγότερο συχνό

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο καρκίνος του θυρεοειδούς ανευρίσκεται τυχαία, υπό μορφή μονήρους όζου (τοπικής διόγκωσης) μετά από κλινική εξέταση ή μετά από παρατήρηση του ίδιου του ασθενή ή κάποιου ατόμου του περιβάλλοντός του.

Κάποιες φορές η διάγνωση γίνεται μετεγχειρητικά, μετά από αφαίρεση του αδένα, που έγινε για θεραπεία βρογχοκήλης.

Ποια είναι τα συμπτώματα του Καρκίνου του Θυρεοειδούς;

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αναπτύσσεται συνήθως αργά, χωρίς πολλά εμφανή σημάδια ή συμπτώματα. Ωστόσο, ορισμένα άτομα μπορεί να εμφανίσουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Όζος στο μπροστινό μέρος του τραχήλου
• Βραχνάδα
• Πρησμένοι αδένες στο λαιμό
• Δυσκολία στην κατάποση
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Πόνος στο λαιμό
• Βήχας που επιμένει χωρίς να προκαλείται από κρυολόγημα

Αν και ένας ανώδυνο όζος στο λαιμό αποτελεί το πιο κοινό σημάδι, οι όζοι θυρεοειδούς είναι κοινοί και καλοήθεις στο 90% των ενηλίκων.

Ο υπολειτουργικός ή υπερδραστήριος θυρεοειδής αδένας (υποθυρεοειδισμός ή υπερθυρεοειδισμός) δεν αποτελεί σύμπτωμα για καρκίνο του θυρεοειδούς.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για τον Καρκίνο του Θυρεοειδούς;

Η ακριβής αιτία του καρκίνου του θυρεοειδούς είναι άγνωστη, ωστόσο έχει διαπιστωθεί ότι ορισμένοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης του:

• Έκθεση σε ακτινοβολία. Ένας μικρός αριθμός περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς οφείλεται σε ακτινοθεραπεία στην περιοχή του κεφαλιού και του λαιμού κατά την παιδική ηλικία ή στη διαβίωση σε μια περιοχή με υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας στο περιβάλλον. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς συνήθως χρειάζεται 10-20 χρόνια για να αναπτυχθεί μετά από έκθεση σε ακτινοβολία.
• Κληρονομικότητα. Μόνο περίπου το 5% των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς είναι κληρονομικός. Η ύπαρξη συγγενούς πρώτου βαθμού (γονέας, παιδί ή αδέλφια) με καρκίνο του θυρεοειδούς μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο. Ορισμένες κληρονομικές γενετικές καταστάσεις, όπως η οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση ή το σύνδρομο Cowden, μπορεί επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς.
• Παχυσαρκία. Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του θυρεοειδούς.
• Παθήσεις του θυρεοειδούς. Καταστάσεις του θυρεοειδούς αδένα, όπως θυρεοειδικοί όζοι, πολυοζώδης βρογχοκήλη ή φλεγμονή του θυρεοειδούς (θυρεοειδίτιδα), αυξάνουν ελαφρώς την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς.

Πώς γίνεται η διάγνωση του Καρκίνου του Θυρεοειδούς;

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς διαγιγνώσκεται συχνά με μια τυπική εξέταση του λαιμού κατά τη διάρκεια μιας γενικής φυσικής εξέτασης. Επίσης, μπορεί να ανιχνευτούν τυχαία σε άλλες απεικονιστικές εξετάσεις (υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία) που μπορεί να πραγματοποιήθηκαν για άλλους λόγους.

Ειδικότερα, η διάγνωση για τον καρκίνο του θυρεοειδούς μπορεί να περιλαμβάνει έναν συνδυασμό από τις παρακάτω εξετάσεις:

• Φυσική εξέταση: Ο γιατρός ψηλαφεί τον τράχηλο, τον θυρεοειδή αδένα και τους λεμφαδένες, για ασυνήθιστες αναπτύξεις ή πρήξιμο. Ενίοτε, μπορεί να εξεταστεί ταυτόχρονα ο λάρυγγας με ένα λαρυγγοσκόπιο.
• Εξετάσεις αίματος: Υπάρχουν διάφοροι τύποι εξετάσεων αίματος που μπορούν να γίνουν κατά τη διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς, όπως τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών, τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και θυροξίνη (Τ4), η ορμόνη διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH), η θυρεοσφαιρίνη (Tg)  και τα αντισώματα θυρεοσφαιρίνης (TgAb), καθώς και οι εξετάσεις καρκινικών δεικτών, όπως τα επίπεδα καλσιτονίνης και του καρκινοεμβρυονικού αντιγόνου (CEA).
• Υπερηχογράφημα τραχήλου
• Βιοψία: Η πιο αποτελεσματική προεγχειρητική μέθοδος για τη διαφορική διάγνωση μεταξύ καλοήθους όζου και καρκίνου είναι η κυτταρολογική εξέταση υλικού από παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA). Αν η βιοψία από παρακέντηση με λεπτή βελόνα δεν δώσει σαφή αποτελέσματα, μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική βιοψία, κατά την οποία αφαιρείται το οζίδιο και πιθανώς ο προσβεβλημένος λοβός του θυρεοειδούς με χειρουργική επέμβαση.
• Ελαστογραφία, για τον έλεγχο σκληρότητας του όζου
• Σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς, για την διευκρίνιση της λειτουργίας του αδένα και της φύσης των όζων που παρουσιάζει.
• Ολόσωμο σπινθηρογράφημα με Ιώδιο 131, για την ανίχνευση τοπικής υποτροπής και μεταστάσεων του καρκίνου θυρεοειδούς
• Ακτινογραφία, για τον εντοπισμό πιθανών μεταστάσεων, π.χ. στους πνεύμονες
• Αξονική τομογραφία (CT), για την ακριβή μέτρηση του όγκου, ειδικά σε ανατομικά σημεία που δεν είναι ορατά στο υπερηχογράφημα, καθώς και τον εντοπισμό πιθανών μεταστάσεων
• Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) ή PET-CT: Η σάρωση PET συνδυάζεται συνήθως με αξονική τομογραφία (PET-CT).

Πώς αντιμετωπίζεται ο Καρκίνος Θυρεοειδούς;

Η θεραπεία είναι κυρίως χειρουργική για όλους τους τύπους κακοήθειας του θυρεοειδούς και περιλαμβάνει τη αφαίρεση του αδένα (ολική θυρεοειδεκτομή), καθώς και σε ορισμένες περιπτώσεις στην απομάκρυνση των λεμφαδένων, εφόσον έχει διαπιστωθεί ή υπάρχει υποψία εξάπλωσης της νόσου.

Οι περισσότεροι ασθενείς υποβάλλονται αρχικά σε θυρεοειδεκτομή, και όλοι μετεγχειρητικά λαμβάνουν ορμονοθεραπεία.

Συνήθως, ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου του θυρεοειδούς και σε συνεργασία με την ομάδα της Πυρηνικής Ιατρικής, χορηγείται στους ασθενείς μια θεραπευτική δόση ραδιενεργού ιωδίου για να καταστρέψει τυχόν υπολειπόμενα κακοήθη κύτταρα στην περιοχή.

Σπανιότερα, ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία προεγχειρητική ή ως συμπληρωματική θεραπεία σε αναπλαστικά καρκινώματα, ενώ ακόμα πιο σπάνια προτείνεται η χημειοθεραπεία.

Το ακριβές θεραπευτικό πλάνο καθορίζεται από το ογκολογικό συμβούλιο, δηλαδή τη διεπιστημονική ομάδα ειδικών, όπως ενδοκρινολόγος, ογκολόγος, ακτινολόγος και γενικός χειρουργός με ειδίκευση στη χειρουργική των ενδοκρινών αδένων.

Πώς αφαιρείται χειρουργικά ο θυρεοειδής αδένας;

Η χειρουργική του θυρεοειδούς είναι απαιτητική χειρουργική, η οποία πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο χειρουργό.

Ο αδένας τοπογραφικά βρίσκεται σε μια ευαίσθητη περιοχή που γειτνιάζει με πολλά ζωτικά όργανα και σχηματισμούς (νεύρα, αγγεία, τραχεία, οισοφάγος).

H επικρατούσα άποψη είναι ότι πρέπει να αφαιρείται ολόκληρος ο αδένας (ολική θυρεοειδεκτομή), εκτός σπανίων περιπτώσεων όπου αφαιρείται μέρος του αδένα (μερική θυρεοειδεκτομή ή λοβεκτομή).

Κατά τη θυρεοειδεκτομή γίνεται μία μικρή εγκάρσια τομή 3 – 4 εκατοστών στον τράχηλο.

Οι εξελιγμένες τεχνικές της μικροχειρουργικής μας επιτρέπουν, χωρίς να κόβουμε τους μυς, να αφαιρούμε το θυρεοειδή αδένα ολόκληρο, έχοντας το χειρουργικό μας πεδίο σε μεγέθυνση (οπότε αναγνωρίζουμε και προφυλάσσουμε όλες τις πέριξ ευαίσθητες δομές).

Επιπλέον, η διατήρηση και διαφύλαξη των κάτω λαρυγγικών νεύρων επιτυγχάνεται με τη χρήση εξειδικευμένου ηλεκτρονικού μηχανήματος (νευροδιεγέρτης).

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης χρησιμοποιούνται επίσης, αντί για τα συμβατικά εργαλεία, εξειδικευμένες συσκευές υπερήχων, Laser και R-F (ραδιοσυχνότητες), οι οποίες βοηθούν ώστε να γίνεται η επέμβαση εντελώς αναίμακτα και χωρίς τραύμα.

Το χειρουργείο ολοκληρώνεται με πλαστική του δέρματος και χωρίς να είναι αναγκαία η χρήση παροχέτευσης.

Ο ασθενής την επόμενη ημέρα λαμβάνει εξιτήριο.

Συμπερασματικά, η καλή γνώση της ανατομικής του τραχήλου και των παραλλαγών της, σε συνδυασμό με την εμπειρία και τον άρτιο τεχνολογικό εξοπλισμό στο χειρουργείο, παρέχουν τα εχέγγυα για μια άρτια και προπαντός ασφαλή χειρουργική επέμβαση.

Ρομποτική Θυρεοειδεκτομή

Τι είναι η Ρομποτική Θυρεοειδεκτομή;

Με την πρόοδο της ιατρικής και χειρουργικής τεχνολογίας, υπήρξε μια τεράστια εξέλιξη στις χειρουργικές προσεγγίσεις για τη θυρεοειδεκτομή.

Η ρομποτική θυρεοειδεκτομή έχει καταστεί όλο και πιο δημοφιλής παγκοσμίως προσελκύοντας τόσο χειρουργούς όσο και ασθενείς που αναζητούν νέες και καινοτόμες τεχνικές για την αφαίρεση του καρκίνου από το θυρεοειδή αδένα και τη γύρω περιοχή με ανώτερο αισθητικό αποτέλεσμα σε σύγκριση με τις συμβατικές ανοιχτές επεμβάσεις.

Η ρομποτική θυρεοειδεκτομή εξαλείφει την ουλή του λαιμού, καθώς επιτρέπει την πρόσβαση στον θυρεοειδή αδένα μέσω μιας τομής κάτω από το βραχίονα. Αυτό ονομάζεται μασχαλιαία προσέγγιση.

Αυτή η τομή έχει μήκος 5-7 εκατοστά, αλλά είναι κρυμμένη – όχι μπροστά και στο κέντρο, όπως οι ουλές στο λαιμό από ανοιχτές ή ακόμα και τις περισσότερες ενδοσκοπικές θυρεοειδεκτομές.

Η επιλογή των ασθενών για ρομποτική θυρεοειδεκτομή γίνεται με αυστηρά κριτήρια που έχουν να κάνουν κυρίως με το σωματότυπό τους.

Η ρομποτική θυρεοειδεκτομή διενεργείται με τη χρήση του ρομποτικού συστήματος da Vinci Xi, με εξαιρετική επιτυχία. Το εν λόγω σύστημα διαθέτει:

Τέσσερις ρομποτικούς βραχίονες, οι οποίοι λειτουργούν όπως τα ανθρώπινα χέρια, αλλά με μεγαλύτερες δυνατότητες και καλύτερες επιδόσεις. Μπορούν να πιάσουν πράγματα, να στρίψουν και να γυρίσουν – και είναι απίστευτα μικρά. Τα ρομποτικά χέρια επιτρέπουν στον χειρουργό ασύγκριτη ακρίβεια, σταθερότητα κι ευελιξία κινήσεων.

Κάμερα 3D: Μια κάμερα υψηλής ευκρίνειας δίνει στο χειρουργό μια τρισδιάστατη εικόνα του θυρεοειδούς. Ο χειρουργός μπορεί να κάνει ψηφιακή μεγέθυνση και να λάβει μια ακόμη πιο λεπτομερή απεικόνιση του χειρουργικού πεδίου, που δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται μέσα στο σώμα του ασθενή.

Κονσόλα: Ο χειρουργός κάθεται σε μια κονσόλα, μέσω της οποίας πλοηγεί τους ρομποτικούς βραχίονες με βάση την τρισδιάστατη εικόνα του χειρουργικού πεδίου που στέλνει η κάμερα στην οθόνη της κονσόλας.

Οι ρομποτικοί βραχίονες και η τρισδιάστατη κάμερα εισάγονται στην περιοχή που πρέπει να γίνει η επέμβαση μέσω των τομών. Ο χειρουργός μπορεί στη συνέχεια να αφαιρέσει με ακρίβεια μέρος ή ολόκληρο το θυρεοειδή, ανάλογα με το τι χρειάζεται ο ασθενής.

Τι πλεονεκτήματα έχει η Ρομποτική Θυρεοειδεκτομή;

Η ρομποτική θυρεοειδεκτομή συνδυάζει όλα τα πλεονεκτήματα της κλασικής λαπαροσκοπικής χειρουργικής ως ελάχιστα επεμβατική μέθοδο, όπως η ελαχιστοποίηση των επιπλοκών, του μετεγχειρητικού πόνου και του χρόνου νοσηλείας και ανάρρωσης, με τις μοναδικές δυνατότητες που προσφέρει η ρομποτική τεχνολογία:

• Απουσία ουλής στο λαιμό
• Καλύτερη ορατότητα στο χειρουργικό πεδίο, η οποία επιτρέπει καλύτερη ακρίβεια και προσοχή στον περιβάλλοντα υγιή ιστό κατά την εκτομή του θυρεοειδούς
• Καλύτερη αναγνώριση κρίσιμων δομών, όπως το λαρυγγικό νεύρο και οι παραθυρεοειδείς αδένες, χάρη στη δυνατότητα ψηφιακής μεγέθυνσης και 3D απεικόνισης.
• Καλύτερη επιδεξιότητα σε ορισμένες περιοχές: Τα ρομποτικά όργανα δίνουν στον χειρουργό μια ελευθερία κίνησης σε 360 μοίρες, η οποία επιτρέπει τον καλύτερο κι ευκολότερο χειρισμό ορισμένων τμημάτων του θυρεοειδούς.

Ποιες είναι οι επιπλοκές της Θυρεοειδεκτομής;

Η χρήση του νευροδιεγέρτη σε συνδυασμό με τη μεγάλη μεγέθυνση του χειρουργικού πεδίου που προσφέρουν τα ειδικά γυαλιά της χειρουργικής ομάδας έχουν εξαλείψει τις σοβαρές επιπλοκές.

Πιθανές επιπλοκές της επέμβασης είναι η υπασβεστιαιμία (συνήθως παροδική), γι’ αυτό και συχνά χορηγούμε ασβέστιο για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα. Επίσης, παρουσιάζεται σπάνια μία παροδική βραχνάδα.

Η πιθανότητα πρόκλησης μόνιμων βλαβών εξαρτάται από τη σοβαρότητα του προβλήματος και την εμπειρία της χειρουργικής ομάδας. Με τη χρήση νευροδιεγέρτη αναγνωρίζονται με μεγαλύτερη ευκολία τα λαρυγγικά νεύρα και προστατεύονται εξαλείφοντας τον κίνδυνο να προκληθεί βλάβη.

Προς αποφυγή υποθυρεοειδισμού, ο ασθενής λαμβάνει δια βίου θυρεοειδική ορμόνη.

Γιατί να επιλέξω τον Δρ. Κωνσταντινίδη;

Ο Δρ. Κωνσταντινίδης και η Χειρουργική του Ομάδα έχουν εκτενή εμπειρία στην αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς, έχοντας πραγματοποιήσει μεγάλο αριθμό επεμβάσεων θυρεοειδεκτομής με εξαιρετική επιτυχία.

Ο Δρ. Κωνσταντινίδης συνεργάζεται με ιατρούς όλων των συναφών ειδικοτήτων, όπως Αναισθησιολόγοι, Ενδοκρινολόγοι, Ογκολόγοι και Ακτινολόγοι, που είναι όλοι πρωτοπόροι επιστήμονες και διακρίνονται για το ιατρικό τους έργο.